به مناسبت سالروز درگذشت مهندس سیداصغر خادمی

مهندس سیداصغر خادمی، متولد 20مهر1335 اصفهان، از خانواده بزرگان، علما و دانشمندان اصفهان، خاندان صدر، صدرعاملی و خادمی بود. وی دوران دانش‌آموزی در مدارس قدسیه(خیابان عبدالرزاق)، تبریزی(چهارباغ پایین) و احمدیه (خیابان مسجد سید) اصفهان به تحصیل پرداخت و از دوران جوانی در فعالیت‌های اجتماعی و مذهبی در مکان مسجد نو(دروازه نو)، در شکوفایی فرهنگی ‌دینی جوانان، مشارکت داشت و پس از پیروزی انقلاب به‌عنوان معتمد در میان مدیران و مردم در عرصه سازندگی مؤثر بود.
او مهندسی خوش‌نام و پرکار در حوزه راه و ساختمان و نقشه‌برداری و از اعضای فعال کانون کارشناسان رسمی دادگستری و آگاه به مسائل حقوقی بود و با اقشار مختلف مردم در برآوردن خواسته‌ها و نیازهای فکری آن‌ها فعالیت داشت. او انسانی بااخلاق، شوخ‌طبع و خانواده‌دوست بود. در 15شهریور1363 ازدواج کرد و به همسر و فرزندانش با تمام وجود عشق می‌ورزید. در میان اقوام، دوستان و همکاران از لحاظ حسن رفتار، خوش برخوردی، روابط عمومی، جذابیت بالا و روحیه طنز زبانزد بود.
مهندس سیداصغر خادمی، فارغ‌التحصیل رشته مهندسی عمران از دانشگاه صنعتی اصفهان بود و در کارنامه حرفه ای خود سوابق مدیریتی متعددی از جمله مدیرعاملی سازمان همیاری شهرداری‌های اصفهان، مدیر فنی شرکت ساختمانی صفه بتون، عضو هیئت مدیره شرکت ساختمانی طوبی و عضو هیئت مدیره شرکت مهندسین مشاور سارویه را عهده داشت و به لحاظ اجرای عملیات عمرانی و مدیریت شهری از ابتدای مدیریت به خصوص در مناطق محروم خدمت کرد و هماره مورد اعتماد و احترام کارفرمایان و مدیران نظام و مردم بوده است.
علم‌آموزی و دانش‌پروری همواره جایگاه خاصی در ذهن مهندس سید اصغر خادمی داشت و ایشان همواره در این راه حرکت می‌کردند. برای مهندس خادمی اهمیت داشت که فرزندانشان نیز افراد علم‌آموخته و لایقی در جامعه شده و پله‌های ترقی را در مسیر دانش بپیمایند. از این رو فرزندان ایشان ‌نیز راه و خواسته پدر را ادامه دادند. چنانکه فرزند اول ایشان سروش، فوق‌لیسانس مهندسی پلیمر از دانشگاه امیرکبیر، فرزند دوم ایشان فائزه، دکترای مهندسی عمران از یکی از دانشگاه‌های برتر آمریکا و فرزند سوم ایشان عاطفه، لیسانس مهندس مکانیک دانشگاه شهید بهشتی را در کارنامه‌های خود دارند و به لطف خدا همگی در راه موفقیت گام برمی‌دارند.
مهندس اصغر خادمی فرزند خلفی برای اجداد خود بود و برای اجتماع و وطنش همچون نیاکانش خوش درخشید؛ اما دست تقدیر، جامعه را از خدمات این فرهیخته و نخبه علمی و عملی محروم کرد و به ابدیت پیوست.
بدین‌وسیله سالگرد درگذشت این انسان تلاشگر، خدمتگزار و ارزشمند را به خانواده‌های محترم و معزز خادمی، مصحف، علامه محمدتقی جعفری و  برادران، خواهران، همسر گران‌قدرشان بانو مهین مُصحف و فرزندان گرامی‌اش تسلیت می‌گویم.
هر چند فراق و هجران آن عزیز سفرکرده در باورها نمی‌گنجد و بسیار سخت و دشوار است، لیکن تقدیر الهی را جز صبر و بردباری چاره‌ای نیست که همه از خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم. باشد که روح بلند این عزیز از دست‌رفته و مادر بزرگوارشان حاجیه‌خانم شجاعی همسر مرحوم آیت‌الله حاج سیدشمس‌الدین خادمی(ره) که به تازگی به رحمت خدا رفتند، در بارگاه امن الهی در جوار رحمتش جاودان بیاسایند.
برای آن فقید سعید از درگاه خداوند منان، علو درجات و رحمت و مغفرت واسعه الهی و برای بازماندگانش صبر جمیل واجر جزیل مسئلت داریم. «روحش شاد»
مرگ پایان کبوتر نیست
مرگ وارونه یک زنجره نیست
مرگ در ذهن اقاقی جاری است
مرگ در آب و هوای خوش اندیشه نشیمن دارد
مرگ در ذات شب دهکده از صبح سخن می‌گوید
مرگ در حنجره سرخ  گلو می‌خواند
مرگ مسئول قشنگی پر شاپرک است
گاه در سایه نشسته است به ما می‌نگرد
و همه می‌دانیم
ریه‌های لذت، پر اکسیژن مرگ است