فوتبال ایران دولتی است. قریب به اتفاقش اینگونه است. از قیمومیت مستقیم دولتی‌ها، اعم از وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و نهادهایی مانند شهرداری تاحتی شبه‌خصوصی‌هایی که به مثابه دل موش و پوست پلنگ، بدون استفاده از رانت مستقیم یا غیرمستقیم دولتی‌ها، امکان استمرار حضور ندارند. اما اندک مواردی هم هستند که برپایه توان بخش خصوصی، با تعریف رایجش در ایران اداره می‌شوند. نمونه آن‌ها را می‌توان در باشگاه‌داری، به وضوح مشاهده کرد.

در ورزش نمی‌توان پیش‌بینی کرد، اما در حالت خوش‌بینانه سه قهرمانی تیم‌های ورزشی در انتظار ورزش نصف‌جهان است و اگر شرایط همان‌طوری که می‌خواهیم پیش برود، تیم‌های والیبال و فوتبال سپاهان و فوتسال گیتی‌پسند می‌توانند سه جام قهرمانی را برای ورزش کشور به ارمغان بیاورند.