همچنان که ما موزه سکه، موزه جواهرات، موزه تمبر و موزه پول داریم، باید برای آب هم موزه داشته باشیم. بی جواهر می‌توانیم زندگی کنیم، اما بدون آب نمی‌توانیم. ما شهرنشینان به‌درستی پشت‌صحنه تهیه و رسانیدن آب را نمی‌دانیم. ممکن است موزه آب به ما کمک کند. در هر استان شرکتی به نام «شرکت آب منطقه‌ای»، وظیفه تأمین آب و رسانیدن آن تا پشت دروازه‌های شهر را بر عهده دارد. این شرکت آب را تهیه کرده یا به قول خودشان استحصال کرده و به دست شرکت آب و فاضلاب می‌دهد. شرکت اخیر به امر توزیع آب درب خانه‌ها می‌پردازد. تا سال 1368 این شرکت، آب اصفهان را از چاه‌های اطراف رودخانه برداشت می‌کرد.

خردادماه سال ۱۴۰۰ خورشیدی، نشان از گذر ۲۰ سال از حیات اولین موزه خصوصی کتب و نسخ خطی کشور دارد، موزه‌ای که با تلاش‌ها و پیگیری‌های فراوان و با گذر از سختی‌های گوناگون همچنان در زیرزمینی به وسعت تاریخی به حیات خود ادامه می‌دهد. بی‌تردید انگیزه شکل‌گیری این موزه از کودکی در من شکل گرفته بود؛ زیرا در خانواده‌ای سنتی که به فرهنگ و مذهب اعتقاد وافری داشت، رشد یافتم؛ با این حال دست روزگار ادامه حیات این‌جانب را به‌سوی صنعت سوق داد و من در شهر فولادشهر به واسطه فعالیت‌های صنعتی خود پس از طی دوران کودکی پایبند شدم؛ لکن عشق به مقوله فرهنگ به‌رغم فعالیت‌های اقتصادی همچنان در من روشن بود، روی همین اصل از حدود سه دهه قبل در کنار کار صنعت، عصرها کتابخانه کوچکی در شهر جدیدالتأسیس فولادشهر که به واسطه استقرار کارکنان کارخانه عظیم ذوب آهن در دهه ۵۰ خورشیدی ایجاد شده بود، پایه‌گذاری کرده و اولین کتاب‌فروش این شهر جدید شدم.