در بین اماکن ورزشی، استخرها متحمل بیشترین ضرر شدند، زیرا علاوه بر تعطیلی که موجب صفرشدن درآمد آن‌ها شد، هزینه نگهداری نیز بالاست و به دردسر مضاعفی تبدیل شده است، این در حالی است که تعطیلی فعالیت استخرها موافقان و مخالفان خود را دارد.
موافقان تعطیلی استخرها موضوعاتی چون تجمع در محیط بسته و در رختکن را عاملی برای افزایش شیوع ویروس کرونا عنوان می‌کنند، اما مخالفان معتقدند با ضدعفونی‌کردن آب استخرها به طور مرتب، امکان زنده ماندن ویروس وجود ندارد.
براساس مطالعات انجام‌شده، خطر انتقال ویروس کرونا در آب استخرهای شنا کم است. نتایج این تحقیق نشان داد که ۱.۵میلی گرم در لیتر کلر آزاد با pH بین ۷ تا ۷.۷ در عرض ۳۰ ثانیه میزان آلودگی ویروس کرونا را بیش از هزار برابر کاهش می‌دهد.
این یافته‌ها حاکی از آن است که خطر انتقال ویروس کرونا از آب استخر کم است و به شواهدی می‌افزاید که در صورت انجام اقدامات مناسب، استخرهای شنا می‌توانند محیطی ایمن و بی خطر در زمینه سرایت ویروس کرونا باشند، با این حال ستاد کرونا، به روال ماه‌های اولیه شیوع ویروس کرونا که اولویت بر تعطیلی اماکن بود، کماکان استخرها را جزو ردیف مشاغل پرخطر تعریف کرده است تا دومین تابستان بی‌رونق ورزش‌های آبی روزهای پایانی خود را سپری کند.
رئیس هیئت شنای استان اصفهان از فعالیت تنها سه استخر در سطح استان خبر داده و می‌گوید: استخر مروارید، پایگاه تیم ملی شناست که نفرات منتخب زیرنظر مربی تیم ملی تمرین می‌کنند و دو استخر سرباز آزادی و 29فروردین نیز فعال هستند که البته با سردشدن هوا، فعالیت این دو استخر نیز تا روزهای پایانی شهریور بیشتر ادامه ندارد.
استخرها هرساله باید مجوز فعالیت آموزشی را به تأیید هیئت شنای استان برسانند و آن طوری که پیمان گرامی تأکید دارد، از مجموع استخرهای استان، 73 استخر درخواست مجوز آموزشی داشته‌اند.
به گفته او، 2650 مربی در سامانه ثبت‌نام کرده و کارت مربیگری شنا دارند اما 510 مربی ابتدای امسال به امید بهبود وضعیت کرونایی و فعال‌شدن دوباره استخرها، مجوز فعالیشان را تمدید کردند اما با تعطیل شدن استخرها، عملا امکان فعالیت نداشتند و همانند تابستان فصل گذشته بیکار شدند.
رئیس هیئت شنای اصفهان معتقد است مربیانی که برای تمدید مجوز فعالیتشان اقدام کرده‌اند، شغلشان مربیگری است و از راه درآمد مربیگری امرارمعاش می‌کنند، اما به دلیل شرایط کرونایی و تعطیل‌شدن استخرها، بیکار شده‌اند تا گذران زندگی برای آن‌ها به‌سختی انجام شود.
در شرایطی که مشاغل مختلف بدون محدودیتی به فعالیت خود ادامه می‌دهند، تعطیلی استخرها گلایه شدید جامعه ورزش‌های آبی را به همراه داشته و آن‌ها تأکید دارند وقتی همه گروه‌های شغلی به کارشان ادامه می‌دهند، چرا باید درباره استخرها سختگیری شود؟
به گفته گرامی، مربیان شنا و ناجیان غریق، افرادی با بنیه مالی ضعیفی هستند که به اجبار بیکار شده‌اند و صدای اعتراض آن‌ها به جایی نمی‌رسد.
تعطیلی استخرها ضرر مالی قابل توجهی برای جامعه استخرداران نیز به همراه داشته و استخرهای خصوصی در آستانه ورشکستگی هستند.
به گفته رئیس هیئت شنای استان اصفهان، حدود 40 استخر در استان اصفهان متعلق به بخش دولتی از جمله اداره ورزش و جوانان، شهرداری‌ها، آموزش و پرورش و … است که برخی چون اداره ورزش و جوانان، استخرها را اجاره داده‌اند و بخش خصوصی نیز حدود 30 استخر را در اختیار دارد.
آن طوری که گرامی می‌گوید، اداره ورزش و جوانان اجاره ماه‌هایی که استخرها تعطیل بوده را نگرفته اما توان بیشتری برای حمایت از استخردارها ندارد و دولت باید راهکار ویژه‌ای برای این موضوع بیندیشد.
به گفته او، هزینه جاری نگهداری استخرها نیز زیاد است و استخرداران علاوه بر اینکه درآمدی ندارند، باید از جیبشان نیز هزینه کنند.
استخرداران بخش خصوصی خون گریه می‌کنند
برخلاف باشگاه‌های دولتی و صنعتی که در بخش حرفه‌ای فعالیت دارند و کرونا تأثیری بر وضعیت مالی آن‌ها نداشت، باشگاه‌های کوچک‌تر درگیر مشکلات مالی بسیاری شده‌اند که ورشکستگی و تعطیلی از جمله تبعات آن بوده است.
فرهاد رحیمی، یکی از باشگاه‌داران اصفهانی است که معتقد است جامعه باشگاه‌داران و استخرداران 18 ماه دشواری را پشت سر گذاشته و بسیار اذیت شده‌اند.
او معتقد است جامعه استخرداران و باشگاه‌های ورزشی در این مدت قربانی تصمیمات اشتباه ستاد کرونا شده‌اند و اماکنی که فعالیت آن‌ها پرخطر بوده، باز هستند و ممنوعیتی برای آن‌ها اعمال نشده، اما اماکن ورزشی جز مشاغل پرخطر محسوب شده‌اند.
به گفته رحیمی، اماکن ورزشی به نسبت بسیاری از مشاغل که محدودیتی برای فعالیت ندارند، کم‌خطر هستند و با تأمین سلامتی افراد به آن‌ها برای مقابله با کرونا کمک می‌کنند.
آن طوری که این مدیر ورزشی می‌گوید، تصمیمات اشتباه متولیان امر، زندگی بسیاری از افرادی را که درآمد و معیشت آن‌ها وابسته به ورزش بوده از هم پاشیده است ومشکلات بسیاری برای این خانواده‌ها ایجاد کرده است.
رحیمــــــی، استدلال‌هــــــای مسئـــــولان تصمیم‌گیرنده در بخش کرونا برای تعطیلی اماکن ورزشی را قانع‌کننده نمی‌داند و می‌گوید: بیش از 25هزار باشگاه ثبت‌شده و مجوزدار در سطح کشور فعالیت دارند که اگر هرکدام از این باشگاه‌ها به طور میانگین بیست نیرو داشته باشند، حداقل معیشت 500 هزار نفر در گرو فعالیت اماکن ورزشی و استخرهاست، اما این چه تدبیری است که این اماکن را تعطیل کرده‌اند، مگر این افراد بیکار شده، زندگی ندارند؟ چرا دولت هیچ حمایتی از آن‌ها نکرده است؟
او که به عنوان مدیر یک باشگاه با موضوع پرداخت حقوق کارکنان در شرایط تعطیلی استخر و باشگاه مواجه شده، پرداخت حق بیمه کارکنان را یکی از مشکلات بزرگ کارفرمایان ورزشی عنوان کرده و تأکید دارد که در این وضعیت تعطیلی و بی‌درآمدی نیز تأمین اجتماعی، حق بیمه را سر وقت و موعد دریافت می‌کند و اگر تأخیری در پرداخت‌ها صورت گیرد، جریمه آن را هم دریافت می‌کنند.
این مدیرباشگاه با سنگین‌دانستن هزینه‌های نگهداری استخر، هر دور آبگیری استخر را نیازمند حدود یک میلیون متر مکعب آب عنوان می‌کند، ضمن اینکه هزینه خرید کلر و مواد شوینده نیز از توان استخرداران خارج شده است.
به گفته رحیمی، تعطیلی‌های مداوم، استهلاک بیشتر اماکن ورزشی را به همراه داشته که در دوران پسا کرونا به معضل بزرگی برای ورزش کشور تبدیل خواهد شد، ورزش باشگاهی ایران در دوره کرونا نابوده شده است.
او معتقد است جامعه ورزش بی‌یار و یاور هستند و کسی به فکر آن‌ها نیست و وضعیتشان برای کسی تفاوتی ندارد و در این شرایط تعطیلی و بی‌درآمدی، خون گریه می‌کنند اما صدایشان به جایی نمی‌رسد.
بر اساس آماری که رئیس سابق هیئت نجات غریق استان اصفهان اعلام کرده بود یک هزار و ۵۰۰ ناجی به‌طور مستقیم در استان فعالیت داشتند که بیشتر این افراد با تعطیلی استخرها، به سراغ مشاغل دیگر رفتند.
در ماه‌های اولیه تعطیلی استخرها، به تصور کوتاه‌بودن این دوره، بسیاری از ناجیان غریق و مربیان شنا به سراغ مشاغل موقتی چون فعالیت در تاکسی‌های اینترنتی رفتند، اما با ادامه‌دارشدن این رویه و نامعلوم‌بودن آینده کرونا، به فکر تغییر شغل افتادند و پیش‌بینی می‌شود در دوران پسا کرونا، استخرها و مدارس شنای استان با مشکل کمبود مربی و ناجی مواجه شوند.
از سوی دیگر، استخرداران بخش خصوصی هم تمایلی به ادامه فعالیت در این بخش ندارند و بر اساس شنیده‌ها، تعدادی از آن‌ها تصمیم به تغییر کاربری گرفته‌اند تا فصل سیاه کرونا، ضرر قابل توجهی به ورزش‌های آبی چون شنا، واترپلو، کانوپولو، شیرجه و نجات غریق وارد کند.
