ماجرای ممنوعیت از فعالیت شما از کجا نشئت گرفت؟
من چهار سال پیش با هماهنگی فدراسیون ووشو و وزارت ورزش و جوانان به بلغارستان رفتم و اولین مربی ایرانی بودم که در اروپا فعالیت داشتم. سال گذشته انتخابات فدراسیون ووشو برگزار شد و من به عنوان یک مربی ایرانی شاغل در خارج از کشور نه حق رأی داشتم و نه رأی‌دهنده بودم، اما در حمایت از یک کاندیدا، در صفحه اینستاگرامم، یک عکس گذاشتم، همان زمان مرا تهدید کردند که چرا با فلانی دوستی و از بهمانی حمایت کرده‌ای، انگار که من باید برای دوستی و رفاقت با دیگران از کسی اجازه بگیرم.
آیا این مسائل در قطع همکاری با فدراسیون ووشوی بلغارستان تأثیری داشت؟
نه اصلا. در این چند سالی که در بلغارستان حضور داشتیم، فعالیت‌های زیادی انجام دادیم که از جمله آن می‌شود به ورود ووشو به مدارس و تأسیس آکادمی این رشته اشاره کرد، حتی سفارت ایران در بلغارستان نام مرا به عنوان یک نخبه ورزشی درج کرده بود؛ اما با توجه به شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس و سالن‌های ورزشی، به کشور برگشتیم، بعد از حضور در ایران، قصد برگزاری یک دوره استاژ فنی برای مربیان را داشتم که فدراسیون مخالفت و بهانه آن را نداشتن مدرک لازم عنوان کردند که البته مدرک را هم ارائه دادم. در ادامه هم قصد فعالیت در لیگ را داشتم که اجازه ندادند.
به چه صورتی؟
از تیم پارس جنوبی به من پیشنهاد همکاری دادند و گفتند که نمی‌توانند هزینه‌ای پرداخت کنند؛ اما خودم دوست داشتم همکاری کنم، این بار هم از فدراسیون مخالفت کردند و اجازه ندادند. این بازی که امروز سر من درآورده‌اند را سر خیلی‌ها درآورده‌اند و می‌دانم می‌خواهند چه کنند و با سفارش آقایان بالادستی نمی‌گذارند کار کنیم. می‌گویند اگر می‌خواهی کار کنی، باید معاون وزیر را ببینی. چرا یک مربی فقط برای اینکه می‌خواهد در یک رشته فعالیت کند، باید به دیدار معاون وزیر برود؟!
در مورد فدراسیون هم این موضوع صدق می‌کند؟
بله می‌گویند باید حتما به دیدار رئیس فدراسیون بروید. وقتی من می‌خواستم در لیگ شرکت کنم، یعنی قصد و نیتم همکاری با فدراسیون و فعالیت در این رشته بوده؛ اما متأسفانه افرادی هستند که کار را خراب می‌کنند.
رئیس هیئت ووشوی استان برای رفع این مشکل اقدامی نکرده است؟
آقای رناسی، رئیس هیئت، واقعا قابل احترام است و به او ارادت دارم و او پیشنهاد داده که در تهران جلسه‌ای بگذاریم، اما من این افراد را می‌شناسم، می‌خواهند یک نفر جلویشان دولا و راست شود و به سمت آن‌ها کرنش کند، ولی من مربی مگر چه کار کرده‌ام یا چه تخلفی از من سر زده که این‌طور برخورد می‌کنند. 9نفر در انتخابات فدراسیون به رئیس فعلی رأی نداده‌اند و تحت فشار قرار گرفته‌اند، خب ظرفیت برگزاری انتخابات فدراسیون را ندارید، برگزار نکنید.
مسئـــولان ورزشی استـــان نــمی‌توانــنــد بــرای رفــــع این سوءتـــفاهم‌هــای بـــه‌وجــود‌آمده کاری کنند؟
مدتی قبل من دیداری با مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان داشتم و به او گفتم که سابقه هفت، هشت قهرمانی در جهان و آسیا را دارم و اولین مربی ووشو هستم که در خارج از کشور مربیگری کرده‌ام، اما همه این افتخارات را می‌خواهم بگذارم روی طاقچه و به سراغ شغل نانوایی بروم و از شما می‌خواهم با من همکاری کنید. آقای طباطبایی به من گفت که این کار در شأن شما نیست و قول حمایت داد و گفت که همه‌جوره کنار شما هستم؛ قرار شد نامه‌ای برای معرفی من جهت دریافت آرد سهمیه‌ای به استانداری بزنند، اما یک ماه من و خانواده چشم انتظار صدور این نامه بودیم، بعد که هم نامه صادر شد، به استانداری مراجعه کردم و مسئول مربوطه ظرف سی ثانیه گفت این کار را انجام نمی‌دهیم. خیلی از این جواب و نحوه برخورد آن فرد ناراحت شدم، واقعا این دولت یک ریال برای ما استفاده نداشته است، جوایز قهرمانی ما را که نابود کرده و طبق دستور‌العمل پرداخت نکردند. بعد هم که پول‌هایمان را به بورس بردیم و نابود شد. پس از عدم موافقت استانداری با درخواست اختصاص سهمیه آرد، یک بار دیگر به دیدار مدیرکل ورزش و جوانان استان رفتم که گفتند جلسه هستند و وقت ندارند. جلسه ایشان مربوط به ورزشکارانی بود که دو سال بعد می‌خواهند قهرمان شوند که من هم در واکنش به این اتفاق گفتم برای من که قهرمان بوده‌ام چه کار کردید که برای بعدی‌ها بخواهید انجام دهید. بعد هم 45 دقیقه منتظر ماندم تا بتوانم یک دقیقه با ایشان صحبت کنم. وقتی مدیرکل ورزش و جوانان می‌گوید وقت ندارم، من باید به اداره بهزیستی بروم یا اداره کار؟ امیدوارم در دولت آینده، ورزش از سطح وزارت خانه تا سطوح پایین‌تر در اختیار افرادی از جنس ورزش باشد تا حرف ما ورزشی‌ها را متوجه شوند.
نمی‌توانستید با مهدی علی‌نژاد، رئیس سابق فدراسیون و معاون فعلی وزیر، این مشکلات را در میان بگذارید؟
بخش عمده مشکل به خود او برمی‌گردد که از کاندیدای موردنظر او در انتخابات حمایت نکردیم؛ اما نمی‌دانم اگر نظر من مهم بود، پس چرا مثل خیلی‌های دیگر که از آن‌ها خواستند از کاندیدای موردنظرشان حمایت کنند، به من نگفتند؟ شخصی نایب رئیس فدراسیون شده که به مسئولان تیم پارس جنوبی گفته با من همکاری نکنند، اما حرف من این است اگر ممنوع‌الکارم، ابلاغیه‌ای برای من بزنید تا تکلیفم را بدانم. فکر می‌کنید چرا ورزشکاران ما به دیگر کشورها مهاجرت می‌کنند، به دلیل همین رفتار و برخوردهاست. چرا جرم مرا نمی‌گویند؟! اینکه من از کاندیدای دیگری حمایت کرده‌ام، جرم است؟! مشکل ما این است که از بیرون ورزش می‌آیند و برای ما که سال‌ها در ورزش بوده‌ایم، تعیین‌تکلیف می‌کنند و سرمان را می‌برند! امیدوارم همان طوری که رئیس جمهور منتخب گفت، برای مدیران، گشت ارشاد بگذارند و اول از همه سراغ مدیران ورزشی بروند و بررسی کنند سابقه مدیریت و تحصیلات آن‌ها چیست و چگونه از ورزش سر درآورده‌اند.
خب حالا تکلیف محسن احمدی چیست؟
من هم نمی‌دانم. من چهل و چند ساله هستم و زن و فرزند دارم؛ مربی لژیونر بوده‌ام اما در این چند ماهی که از بلغارستان برگشته‌ام، یک ریال هم درآمد نداشته‌ام. می‌خواستم کاری غیر از ورزش راه اندازی کنم، حمایت و همکاری نکردند. من که کاری به آن‌ها نداشتم، می‌خواستم استاژ فنی برگزار کنم و در لیگ فعالیت داشته باشم اما نگذاشتند و من محسن احمدی را بیچاره کردند، بعد هم می‌گویند چرا ورزشکاران می‌روند؟! خب وقتی آن‌ها را اذیت می‌کنید، چه چاره دیگری برایشان می‌مانند. خیلی‌ها از من می‌پرسند چرا از بلغارستان برگشتی؟ در صورتی که اگر عاشق کشور و مردمش نبودم، می‌توانستم از فرصت حضورم در اروپا طور دیگری استفاده کنم. حالا هم که مصاحبه کرده‌ام، اولین کاری که می‌کنند مرا به کمیته انضباطی فرا می‌خوانند تا در این باره توضیح بدهم و بعد هم محروم می‌شوم.
خب حداقل این مصاحبه صدای اعتراض شما را به دیگران می‌رساند؟
من کاری نکرده‌ام که هراس داشته باشم، شغل من ووشو است و از این راه زندگی می‌کنم، من مثل خیلی‌ها شغل ندارم که در کنار آن ورزش کنم. همه درآمد من از ورزش است؛ وقتی نمی‌گذارند فعالیت کنم، باید خرج زندگی‌ام را از کجا بیاورم؟ چرا کاری می‌کنند که به سیم آخر بزنیم؟! چرا در ورزش بزرگ‌تری نداریم که جلوی این‌ها را بگیرد، البته ما میزبان ورزش هستیم و می‌مانیم و آن‌ها که میهمان ورزش بودند و از آن استفاده کردند، می‌روند.
