در این بین، جوانان و نوجوانان به دلیل شرایط خاص در این مسیر آسیبپذیرتر هستند، اینجاست که نقش ارزنده و قابل تقدیر روانپزشکان و روانشناسان به عنوان مدافعان سلامت روان نمود پیدا میکند.
باید توجه داشت همان طور که حواسمان به کرونا و رعایت پروتکلهای بهداشتی است، حواسمان به اختلالات روانی هم باشد.
کم نیستند افرادی که با این اختلال از نوع خفیف تا شدید دست به گریبان هستند و معمولا از آن غفلت میشود. اختلالات روحی ریشه بسیاری از بیماریهای شایع جسمی در جامعه است و متاسفانه اهمیت سلامت روان در جامعه ما مغفول مانده و بیشتر سرمایهگذاریهای عرصه سلامت در کشور به مقوله سلامت جسمی معطوف شده است؛ در صورتی که ریشه بسیاری از مشکلات کنونی جامعه ما اختلالات روحی افراد است که بار مزمن و مداومی را به لحاظ اقتصادی، کیفیت و میزان رضایت از زندگی بر دوش جامعه وارد میکند.
سازمان جهانی بهداشت، سلامت روانی را کیفیت زندگی یک فرد که میتواند تواناییهای خود را شناسایی کند و با استرسهای روزمره به راحتی کنار بیاید، میداند و معتقد است یک فرد سالم از لحاظ روانی باید بتواند به راحتی کار کند و با جامعه در مشارکت باشد.
این نهاد بینالمللی با توجه به اهمیت سلامت روان در عصر حاضر اعلام کرده است: اگر اقدام عاجلی صورت نگیرد، بیماری روانی تا سال 2030 میلادی شایعترین بیماری در جهان خواهد شد.
روانشناسان مجموعه عوامل تأثیرگذار در بهداشت روان را شامل اعتقادات و مناسک دینی، روابط مطلوب خانوادگی و اجتماعی، شادی، انگیزش، آرامش، تعادل و کارآمدی میدانند که نبود هر کدام میتواند برای فرد مشکلات روحی و روانی فراوانی را به دنبال بیاورد.
از این رو باید به جامعه بیاموزیم که چگونه از خود مراقبت کنند و دانش و مهارت شناسایی، توصیف و مدیریت استرس و مسائل عاطفی را در آنها ایجاد کنیم تا در مواقع استرس و بحرانهای عاطفی از این معلومات و مهارتها استفاده کنند.
علاوه بر این، آنها باید بدانند که در چنین مواقعی به کجا و به چه کسی مراجعه کنند تا به خوبی و درستی یاری شوند.
بی شک مراکز مشاوره تخصصی باید با توجه به شعار امسال سازمان بهداشت جهانی «سلامت روانی در جهانی نابرابر» و با توجه به شرایط بحران کرونا تمام تلاش خود را بر سهولت سطح دسترسی به خدمات چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی فراهم کنند.