حسینعلی مومنزاده در سال 1337 در اصفهان و در خانوادهای که اکثرا اهل تعزیه و هنر بودند متولد شد. پدر ایشان استاد حاج عبدالرزاق مومن زاده خولنجانی از بزرگان تعزیه کشور و پایهگذار مکتب نوین تعزیه اصفهان بود. حاج عبدالرزاق مومن زاده حسینیهای در خولنجان با تحمل مشقات و سختیهای فراوان تاسیس نمود و از آنجا که در این مکان هر سال تعزیه 72 تن برپا می¬شد از اقصی نقاط ایران، بزرگترین تعزیه¬خوانان کشور به این حسینیه میآمدند. به تدریج این حسینیه به مرکزی تبدیل شد که امروزه آنچه تحت عنوان تعزیه مکتب اصفهان میشناسیم از این مکان رشد و نمو و تحول خود را آغاز کرد. حسینعلی مومنزاده از همان دوران کودکی و نوجوانی موفق شد در این مکان با بزرگانی چون ملاعلی جعفری دینانی، ملاعلی عسگر دینانی، میرزاعلی آقا والاشانی، ملارحیم توسلی، ملاعلی اعظمی، مرتضی سلیمانی، آقا سید حسن خوش ضمیر، محمد حسن ترابی و … بهطور مستقیم یا غیرمستقیم ارتباط بگیرد و از حضورشان بهره ببرد. او از همان دوران در تلاش و تحقیق بود تا بتواند شیوه و سبک تعزیهخوانهای بزرگی نظیر: ملاعباس دهنوی، مرحوم رزاق گزی، ملا عبدالخالق کرکوندی، ملا عبدالخالق سدهی، عبدالحمید قهجاورستانی، عبدالغفار دینانی، سید عبدالباقی بختیاری، سید اسدالله کربکندی و … را بیاموزد. از این رو بهدرستی می¬توان گفت مرحوم حسینعلی مومن زاده یگانه تعزیه شناسی بود که به کلیه سبکهای تعزیهخوانی به خوبی مسلط بود.
این تعزیه شناس برجسته از سال 1364 به عضویت شورای سیاستگذاری تعزیه اصفهان (وابسته به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان) درآمد و در طی سالهای اخیر در مناصبی چون رییس انجمن تعزیه اصفهان، عضو شورای هم اندیشی هنر، مشاور خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان و … خدمات بزرگی به تعزیه اصفهان نمود. همچنین او مبتکر برگزاری اولین سوگواره تعزیه خوانی در سال 1369 در میدان نقش جهان بود. حسینعلی مومن زاده در طی چند دهه اخیر در همایشها، سمینارها، کارگاهها و مراکز مختلف فرهنگی هنری پیرامون سبکهای تعزیه¬خوانی، ویژگیهای تعزیه مکتب اصفهان و دیگر مباحث مختص به تعزیه سخنرانی کرده بود و همچنین موفق شده بود تصحیح و بازنویسی بیش از 60 مجلس فاخر تعزیه را انجام دهد.
متاسفانه در دو سال اخیر استاد مومن زاده درگیر بیماری سرطان شد و عاقبت 13 آذر ماه در اصفهان درگذشت و چهاردهم آذرماه در خولنجان اصفهان به خاک سپرده شد.