او در دوره حضورش در تیم دبیری تبریز، بهعنوان سرمربی این تیم انتخاب شد و در جایگاه بازیکن، مربی تیمش را به قهرمانی لیگ رساند؛ اما سرمربیگری او در تیم گیتیپسند یک تجربه مستقل از بازیکنی بود که البته به واسطه بازماندن از کسب جام قهرمانی، تنها یک فصل دوام داشت.
شروع فصل نوین فوتسال ایران پس از تفکیک آن از رشته فوتبال، را باید به جام جهانی 2008 مرتبط دانست که حسین شمس، سرمربی تیم ملی به همراه شاگردانش از جمله وحید شمسایی، مصطفی نظری و محمد طاهری، به جمع هشت تیم برتر دنیا راه یافت.
پس از برکناری شمس از سرمربیگری تیم ملی، مسئولان وقت فدراسیون فوتبال به محمد ناظمالشریعه اعتماد کردند تا این مربی جوان طی دوره حضورش در تیم ملی دست به کار بزرگی بزند.
عنوان سومی تیم ملی فوتسال در جام جهانی، رخداد بزرگی است که در دوره سرمربیگری ناظمالشریعه به وقوع پیوست. البته در دوره مربیگری ناظمالشریعه، چند عنوان دیگر از جمله قهرمانی آسیا هم به دست آمد؛ اما کار بزرگ این مربی شیرازی را باید عنوان سومی جام جهانی عنوان کرد.
از چندی قبل گمانهزنیهایی درخصوص تغییرات احتمالی در تیم ملی فوتسال وجود داشت و از وحید شمسایی و علی افضل به عنوان گزینههای مدنظر فدراسیون نام برده میشد که در نهایت و همانطوری که قابل پیشبینی بود، این سمت به آقای گل سابق فوتسال جهان که حمایت رسانهای بیشتری را اطراف خود میبیند، رسید.
شمسایی در شرایطی مسئولیت تیم ملی فوتسال را برعهده گرفته که این تیم تا یک قدمی فینال جام جهانی پیش رفته و قاعدتا اگر شمسایی و شاگردانش رتبهای بهتر از سومی کسب کنند، کار بزرگتری نسبت به ناظمالشریعه و یارانش انجام داده اند؛ اما آنچه مسلم است شمسایی نام بسیار بزرگی در مقایسه با سرمربی سابق تیم ملی است و به واسطه قهرمانی تیمهایش در لیگ برتر و جام باشگاههای آسیا، حساب دیگری در سرمربیگری روی او باز میشود. فوتسال ملی ایران با شمسایی باید در مسیر جدیدتری قرار بگیرد که ابتدای این مسیر پوستاندازی تیم ملی و ظهور ستارههای جدید است.