انتخاب فرشاد در حالی انجام شد که پیش از او اصغر فیاض، معاون اداره بهزیستی استان اصفهان، ریاست هیئت را عهده دار بود اما پس از بازنشسته شدن او، ممنوعیت‌هایی در خصوص ادامه فعالیتش وجود داشت و با اینکه چند باری ثبت نام از کاندیداها و برگزاری مجمع به تأخیر افتاده بود، در نهایت مجوز ادامه فعالیت فیاض صادر نشد و به روال مرسوم در استان که ریاست هیئت کم بینایان و نابینایان استان، به مسئولان بهزیستی محول می‌شود، مرضیه فرشاد این سمت را در اختیار گرفت.
با اینکه انتخاب فرشاد نتیجه یک پروسه ورزشی نبود و یک تصمیم سازمانی به حساب می‌آمد اما صرف حضور یک رئیس هیئت زن در بین 50 هیئت ورزشی استان می‌توانست مقدمه‌ای بر حضور دیگر بانوان در مسئولیت‌های ورزشی باشد. پیش از ساماندهی اخیر هیئت‌های ورزشی در حدود دو دهه قبل، انجمن‌های ورزشی بانوان با مسئولیت مستقیم بانوان فعالیت می‌کرد اما با تغییر چارت بندی هیئت‌های ورزشی، انجمن‌ها جای خود را به مسئولیت نایب رئیسی بانوان دادند که الزاماً باید این سمت را بانوان در اختیار می‌گرفتند و برنامه ریزی بخش بانوان به طور مستقیم از این بخش هدایت می‌شد.
با توجه به تغییرات ایجاد شده، بانوان برای ریاست هیئت‌های ورزشی باید با آقایان رقابت می‌کردند و در این مدت به جز هیئت کم بینایان و نابینایان که با توجه به شرایط خاص خود انتخابی سازمانی به شمار رفت، فرشته سموعی و سهیلا دستگردی در عرصه رقابتی ریاست هیئت‌های تنیس روی میز و آمادگی جسمانی را در اختیار گرفته بودند که در مورد سموعی با گذشت دو سال از دوره مسئولیت، با حاشیه‌هایی که برای او در جایگاه قائم مقام باشگاه ذوب آهن رخ داد و پس از دستگیری، از ریاست هیئت نیز کنار گذاشته شد و در مورد دستگردی نیز زیر مجموعه شدن آمادگی جسمانی در هیئت ورزش‌های همگانی، عملاً سمت او را از رئیس هیئت به رئیس کمیته تقلیل داد.
پس از سال‌ها که بانوان حتی در حد کاندیدای هیئت‌های ورزشی هم ورود نمی‌کردند، طی دو سال گذشته ثبت نام بانوان متقاضی ریاست در هیئت‌های ورزشی پررنگ شد، در این میان یکی از بانوان بدون داشتن هیچگونه برنامه خاصی، برای ریاست 5 هیئت ورزشی ثبت نام کرد اما به جز یک مورد حضور در مجمع که آن هم نتیجه‌اش انصراف از رقابت بود، در مجامع دیگر غیبت داشت تا ورودش به عرصه انتخابات در حد یک نام باقی بماند.
در چند هیئت ورزشی نیز بانوان فعال در آن رشته برای کاندیداتوری اقدام می‌کردند اما در رفتاری قابل پیش بینی به نفع گزینه ریاست کنار می‌رفتند، در این میان حضور زهره چگونیان در انتخابات هیئت کاراته را می‌توان جدی‌ترین ورود رقابتی بانوان به عرصه مدیریتی هیئت‌های ورزشی عنوان کرد.
چگونیان که از پیش کسوتان کاراته محسوب می‌شود و حدود دو سالی به عنوان نایب رئیس هیئت کاراته استان فعالیت می‌کرد، با برنامه به انتخابات وارد شد و حتی در مجمع هیئت نیز برنامه پیشنهادی‌اش را ارائه کرد، با این حال رقابت با حبیب الله ناظریان که سابقه 16 ساله ریاست در فدراسیون کاراته را در کارنامه دارد، کار ساده‌ای برای چگونیان و دیگر نامزدهای انتخاباتی نبود.
البته زمانی که بحث از مدیریت ورزشی می‌شود، صرفاً هیئت‌های ورزشی مدنظر نیست و مدیریت در سطوح دیگر را نیز شامل می‌شود اما از آنجایی که ریاست در هیئت‌های ورزشی بر اساس روند رقابتی انجام می‌گیرد، معیار بهتری برای سنجش کیفیت مدیریت بانوان قلمداد می‌شود، با این حال با برآیند فعلی بعید است تا چندین سال دیگر بانوان در عرصه‌های مدیریتی ورزش استان برای خود ردپایی ترسیم کنند.
بانوان اصفهانی در عرصه‌های مختلف ورود کرده و تجربیات متفاوتی را به ثبت رسانده‌اند اما حوزه ورزش، بانوان به نفر دوم و سوم بودن رضایت داده‌اند و اهتمامی برای حضور در سطح اول ریاستی وجود ندارند.
