مردم بر سر دوراهی شکر و کرونا مانده‌اند، باید جهت تهیه اقلام اساسی با قیمت دولتی جان خود را در دست بگیرند و در صف‌های طولانی ساعاتی از روز را بگذارند تا سفره‌هایشان خالی نماند! به گزارش ایسنا، قاسمعلی حسنی، دبیر اتحادیه بنکداران مواد غذایی از پنج نرخی‌شدن شکر در بازار خبر دارد و بر این اساس، نرخ مصوب شکر برای واحدهای تولیدی شش هزار و 650 تومان، برای مصرف‌کننده هشت‌هزار و 700 تومان، نرخ مصوب ۱۱ هزارو ۵۰۰ تومان برای بنکداری‌ها، نرخ آزاد بنکداری ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومان به صورت کیسه‌های ۵۰ کیلویی و نرخ آزاد مصرف‌کننده نیز تا ۱۴ هزار تومان می‌رسد، اگر چه بعضی از مسئولان چندنرخی‌شدن شکر را تکذیب کرده‌اند. به گفته دبیر اتحادیه بنکداران موادغذایی، تأمین شکر با نرخ مصوب و تنظیم بازاری غذایی دشوار است و اولویت دولت تأمین شکر تنظیم بازاری برای فروشگاه‌های زنجیره‌ای است.
با این حساب شرایط خرید شکر با نرخ دولتی مشابه خرید دیگر کالاهای دولتی مانند مرغ است و در این شرایط کرونایی مردم باید در صف‌های طویل فروشگاه‌های زنجیره‌ای حاضر شوند تا شاید موفق به خرید دو کیلوگرم شکر با بهای 17 هزار و 400 تومان به کمک کد ملی و رهتاب خود شوند. این روزها اگر نزدیک فروشگاه‌های زنجیره‌ای بروید، با سیل عظیم جمعیت منتظر در صف شکر مواجه خواهید شد.
جایی برای رعایت پروتکل‌ها نیست
گرداگرد فروشگاه زنجیره‌ای در اصفهان، مرد و زن، پیر و جوان جمع شده‌اند، برخی ماسک دارند و برخی دیگر بدون ماسک و بدون رعایت پروتکل‌ها در صف ایستاده‌اند و غر می‌زنند.
جمعیت حاضر در صف برای به‌دست آوردن کالایی تلاش می‌کنند و این کالا چیزی نیست جز شکر! مسئولان در فروردین وعده تأمین کالاهای اساسی در ماه مبارک رمضان را دادند تا شهروندان برای تأمین کالاهای اساسی مانند شکر مشکلی نداشته باشند. ولی اینجا خبری از وعده مسئولان نیست و همه شهروندان برای خرید شکر به نرخ تعاونی یعنی هشت‌هزار و 700 تومانی سر و دست می‌شکنند. پیرزنی آن سوی فروشگاه روی جدول کنار خیابان نشسته است و مدام به جوانی یادآوری می‌کند که نوبت او پس از جوان است؛ پیرزن زیرلب غر می زند و با خود می‌گوید: «یه روز تو صف مرغ، یه روز تو صف شکر. این هم شد زندگی؟! جوانی تو صف کالای کوپنی، پیری تو صف کالای دولتی.»
آن طرف‌تر خانم جوانی مدام تعداد نفرات جلوی خود را می‌شمارد و باناراحتی می‌پرسد: «چرا صف جلو نمی‌رود؟! ازصبح تو صف شکر هستم. من بچه کوچک دارم و او را به همسایه‌ام سپردم.»
انتهای صف نیز تعدادی پیرمرد گردهم جمع شده‌اند و یکی آن‌ها از گرانی‌ها می‌گوید: «سه سال قبل در صف می‌ایستادیم تا شکر با قیمت هشت هزار تومانی نخریم و شکر دولتی را با نرخ سه هزار و 300 تومان بخریم. حالا کارمان به جایی رسیده که باید در صف برای خرید شکر هشت هزار تومانی منتظر بمانیم!»
پیرمرد دیگری با ابراز ناراحتی در جواب هم‌صفی خود توضیح می‌دهد: «دولت که دم از رعایت بهداشت می زند و می‌گوید در اجتماعات حضور پیدا نکنید، چرا فکری به حال صف‌های شکر نمی‌کند؟! معلوم نیست شکر به ما برسد یا نه؟ ولی حتما کرونا نصیبمان می‌شود!»
خستگی از سروصورت مسئولان فروشگاه هم می‌بارد و با وجوداین، بسته‌های شکر دولتی را در پلاستیک می‌گذارند تا پس از تأیید کد ملی و رهتاب، آن را به مشتریان تحویل دهند.
در این فروشگاه شکر دولتی با قیمت هر کیلوگرم هشت هزار و 700 تومان به فروش می‌رسد که سهم هر کد ملی تنها دو کیلوگرم شکر است. کوهی از شکر نیز سمت دیگر فروشگاه وجود دارد که برگه بزرگی با مضمون «شکر آزاد کیلویی 14 هزار تومان» بالای آن‌ها خودنمایی می‌کند. شکر آزاد قیمتی دو برابر بیشتر از نرخ دولتی دارد و عده‌ای از کسبه با سودجویی از شرایط موجود، شکر را با نرخ 16هزار تومان نیز به فروش می‌رسانند. در این فروشگاه نوعی دیگر از شکر با نام شکر سفید دولتی با بهای هر کیلوگرم 25هزار تومان نیز به چشم می‌خورد که در بسته‌های پنج کیلوگرمی با قیمت 100 هزار تومان عرضه می‌شود.
