تیم ملی ایران در ادامه رقابت‌های مقدماتی جام جهانی موفق شد با ده گل، مقتدرانه تیم ملی کامبوج را شکست دهد و با روحیه بالایی آماده مصاف با تیم ملی عراق در بازی شود. در این بازی دراگان اسکوچیچ به تعدادی از بازیکنان که در بازی‌های قبل حضور نداشتند یا کمتر به بازی گرفته شدند، فرصت داد و چند تاکتیک و برنامه جدید را هم امتحان کرد.
آرایش اولیه تیم مانند آن چه که در بازی‌های قبل اعلام می‌شد، ۴-۴-۲ خطی بود ولی انعطاف و قابل تغییر بودن آن باز هم مشخص بود.
نقش قدوس در تعیین آرایش تیم تعیین کننده بود و شعاع حرکتی بالایی داشت. او که در ترکیب ابتدایی به عنوان مهاجم سایه در کنار طارمی در خط حمله معرفی شده بود، با اضافه شدن به خط هافبک، سیستم بازی ایران را به سیستمی شناور و قابل تغییر تبدیل می‌کرد. در صورتی که برنامه، بازی در عمق و پشت مدافعان بود، به طارمی اضافه می‌شد و به سمت فضای پشت مدافعان حرکت می‌کرد و در صورتی که خط هافبک در عبور از پرس کامبوج با مشکل می‌خورد، عقب تر می‌آمد و از هافبک‌ها حمایت می‌کرد، علاوه بر این، به خوبی در فضای بین خط هافبک و دفاع حریف حرکت می‌کرد.
توصیح ویدیو: چگونه قدوس که توانایی بازی در پست‌های مختلف را دارد با حرکتش آرایش تیم در زمین را از ۴-۴-۲ به ۴-۳-۳ و ۴-۲-۳-۱ تبدیل می‌کند.
یکی از مشکلات ایران در این بازی، گردش توپ نه چندان قدرتمند در زمان پرس کامبوج بود. تیم کامبوج با دوندگی بالا، فشار زیادی به بازیکنان صاحب توپ ایران می‌آورد. همچنین با جلو آوردن خط دفاع تا میانه زمین، فشردگی بین خطوط را هم حفظ می‌کردند.
تیم کامبوج پرس را از جلو و روی دفاع و دروازه بان ایران شروع می‌کرد که بازی با پای خوب عابدزاده باعث شکست پرس آن‌ها در این منطقه می‌شد ولی زمانی که توپ‌به هافبک‌ها می‌رسید، تیم کامبوج با ایجاد یک بلاک دفاعی فشرده در یک سوم میانی، فصا را از هافبک‌های ایران می‌گرفت و با تحت فشار قراردادن بازیکن صاحب توپ توسط چند بازیکن کامبوج، گردش توپ در این منطقه را برای ایران با مشکل مواجه می‌کردند.
هافبک‌ها هم در خروج از این فشار و فشردگی، ضعیف عمل می‌کردند و با بازی سراسیمه پاس‌های ضعیف و کم دقتی ارسال می‌کردند. بالاخره پس از مشاهده این ضعف برای عبور از بلاک دفاعی فشرده کامبوج، بازیکنان ایران رو به پاس‌های بلند پشت دفاع آوردند.
اگر چه این شیوه تقابل کامبوج جواب داد، ممکن است مقابل عراق به بن بست بخورد،
دروازه بان کامبوج علی رغم این که به موقع برای پوشش فضای پشت دفاع از دروازه خارج می‌شد، در خروج ها اشتباهات زیادی داشت و برای تشخیص محل فرود توپ مشکل داشت. مدافعان این تیم هم در آفسایدگیری خوب عمل نمی‌کردند و مهاجمان ایران به راحتی به عمق استارت می‌زدند، بنا بر این بایستی فکری به حال مشکل هافب‌ها در گردش توپ تحت فشار بشود.
سراسیمگی و اشتباهات زیاد آن‌ها در مقابل تیمی مثل کامبوج هزینه ندارد ولی مقابل تیم‌های قدرتمندتر که از اشتباهات استفاده بیشتری می‌کنند، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. تیم ملی ایران در بازی با عراق برای پیروزی به نهایت تمرکز و دقت نیاز دارد.
تیم عراق ترکیبی از بازیکنان فیزیکی در عقب زنین و تکنیکی و خلاق در جلوی زمین را در اختیار دارد که با حضور یک مهاجم تمام کننده، ترکیب قدرتمندشان تکمیل شده است. هنوز در این سه بازی عیار مدافعان تیم ایران مشخص نشده و باید به یک ترکیب ثابت، هماهنگ و با تمرکز بالا برسند تا عملکرد خوب ایران در این سه بازی با نتیجه گرفتن مقابل عراق تکمیل شود.
افزودن دیدگاه جدید