عقیده‌ای منسوخ وجود دارد مبنی بر اینکه سینما چیزی جز حاصل کیفیات بصری و صوتی‌اش نیست و فیلم را می‌توان تنها به واسطه آن چیزی که روی پرده دیده و شنیده می‌شود قضاوت کرد. چنین عقیده‌ای، انفعالات یک فیلم را تنها به کیفیات بصری و صوتی محدود می‌کند و قابلیت‌های تماشاگران برای ادراک حسی را نادیده می‌گیرد. قابلیت‌هایی که مستقل از امور ادراک‌شدنی فیلم است و بدین لحاظ انفعالات سینمایی قوایی از فیلم است که از خصوصیات بصری و صوتی آن فراتر می‌روند. این واقعیت که شرط ضروری برای کیفیات زیبایی‌شناسانه فیلم، وجود عنصرهای خوش‌ترکیب بصری است، به این معنا نیست که هر گونه خصیصه زیبایی‌شناسانه‌ی ویژه‌ای اساساً از راه یک یا چند عنصر بصری فراهم می‌آید.
