گویی زمان در اینجا  متوقف شده که وقتی گذر کردی، دمی تأمل کنی. اینجا آرامستان تخت‌فولاد است؛ آرامستانی که فقط قبرستان نبوده و پیکره‌ای عرفانی، تاریخی و مذهبی در حاشیه اصفهان قدیم بوده است. نام قبرستان شاید در بعضی‌ها دافعه ایجاد کند، اما تخت‌فولاد را اگر آگاهانه قدم بزنیم عاشقش می‌شویم. شما می‌توانید پا در رکاب تاریخ از سمت خیابان فیض و پل‌خواجو که در دوره صفوی و قاجار، چهارباغ امین الدوله یا گبرآباد نام داشته وارد مجموعه تخت‌فولاد بشوید. اینجا در قدیم دروازه ورودی تخت‌فولاد هم بوده است یا می‌توانید از سمت مقبره بابارکن‌الدین تخت‌فولادگردی خود را آغاز کنید و از دوره ایلخانی به این مجموعه ارزشمند چشم بدوزید.

در عصر صفویه ویژگی‌های بارزی از حیث شهرسازی و توسعه کالبدی و فیزیکی شهر اصفهان از منظر کارشناسان و متخصصان شهرسازی وجود دارد که منجر به نگارش و تألیف مقالات و کتاب‌های متعددی دراین‌باره شده است. یکی از این مقالات «تحليل آموزه‌های شهرسازي در شکل‌گیری کالبد شهر (مطالعه موردي: دوره‌ی صفويه، شهر اصفهان)» نام دارد که توسط علی عليمرادي, حسن احمدي و وحید قباديان نوشته و پس از ارائه در گروه شهرسازی دانشگاه گیلان در سال 1398، در نشریه دانش شهرسازی به چاپ رسیده است.