گفتوگو با دکتر تقی اکبرپور با روایتی از توسعه گردشگری پایدار در بهشتِ ایرانی سنگهای معدنی
«معدن» پرتکرارترین کلمهای است که در بافق میشنوید. معدنداران به دنبال استخراج هستند، معدنها هرروز نحیفتر میشوند و منطقه، مدام بخشی از کالبدش را از دست میدهد؛ اما معدنی در بافق وجود دارد که «بهرهبرداری» از آن، مساوی «احیا» است. چند سال پیش، وقتی برای اولینبار عکسهایش منتشر و در فضای مجازی وایرال شد، خیلیها برای دیدنش مشتاق شدند و نام بافق که در سایه نام یزد و میبد و اردکان و مهریز و ابرکوه گم شده بود، به لیست مقاصد گردشگری جذاب کویری در قلب ایران اضافه شد؛ اما کرونا نفس این میراثِ گردشگرپذیر را به شماره انداخت؛ تا اینکه پاییز امسال تلاشها بهصورت جدیتر برای احیایش صورت گرفت. در گزارش پیش رو، روایت یک سفر و چند گفتوگو با دکتر تقی اکبرپور (معروف به محسن اکبرپور) را میخوانید. خواندن روایتهای او که دانشآموخته دکترای گردشگری و مؤلف چند کتاب در همین حوزه است، به ما در کشف و بهرهبرداری صحیح از گنجینههای نهانِ پیشِ چشممان، کمک میکند.
10 راهنما برای آنان که قصد سفر به چهارمحالوبختیاری دارند
گذشتن از پیچوتاب جاده و کمکم به دیدار سد و رود و آبشار و سرچشمه زایندهرود نائل شدن، بازدید از کارخانه آبمعدنیهایی که از چشمه دیمه متولدشدهاند و صدالبته رفتینگ در آبهای خروشان ارمند و هندوانه خوردن در کنار پل زمانخان، سه رأس مثلث مسیری هستند که میتوانم اسمش را بگذارم «مسیر گردشگری آب در چهارمحالوبختیاری»؛ مسیری که میتواند گردشگران داخلی بسیاری را به این استان کوچک، اما پرپتانسیل جذب کند؛ البته اگر همه ما دربارهاش بیش از اینها صحبت کنیم و زیرساختهای گردشگری منطقه هم برای پذیرایی از گردشگران علاقهمند به طبیعت و ورزشهای آبی ارتقا پیدا کند.