به گزارش اصفهان زیبا؛ هرچند این روزها تمرکز بیشتر علاقه‌مندان فوتبال لیگ برتر ایران روی نقل‌وانتقال‌های ستارگان فوتبال ایران قرار گرفته است، یک نکته مهم در این قسمت باید مورد بررسی قرار گیرد؛ آن هم انتخاب سرمربیانی است که بدون شک لیست تیم‌ها بر اساس عقیده و نظر آن‌ها بسته خواهد شد و تا زمانی که تیم‌ها سرمربی مشخص و مطمئنی نداشته باشند، بدون شک فعالیت در حوزه نقل‌وانتقال‌ها هم آن‌چنان تأثیرگذار نخواهد بود.
پنج تیم بدون سرمربی
حدود ۱۰ روز از آغاز رسمی نقل‌وانتقال‌های لیگ برتر دوره بیست‌وسوم گذشته و از بین تیم‌هایی که قرار است در فصل آینده در بالاترین سطح فوتبال ایران بازی کنند، فقط پنج تیم استقلال تهران، ذوب‌آهن، مس رفسنجان، فولاد خوزستان و ملوان تکلیف سرمربیان خودشان را مشخص نکرده‌اند.
البته گزینه‌هایی مثل جواد نکونام، قاسم حدادی‌فر، محمد ربیعی و پژمان نوری به‌عنوان گزینه‌های احتمالی برای نشستن روی نیمکت این تیم‌ها نامشان در رسانه‌ها مطرح شده است؛ اما هنوز به‌صورت رسمی قراردادی امضا نشده و باید دید در روزهای آینده سرانجام این پنج تیم چگونه تکلیف نیمکت‌های خودشان را مشخص خواهند کرد.
در طرف مقابل ۱۱ تیم دیگر شرایط کاملا متفاوتی با این پنج تیم دارند. ۱۱ سرمربی که سه نفر از آن‌ها خارجی هستند و هشت ایرانی این روزها خودشان را آماده برگزاری تمرین‌های تیم‌هایشان خواهند کرد تا بتوانند در فصل آینده با شرایطی مناسب در رقابت‌های لیگ حاضر شوند.
مدعیان بدون تغییر
به‌جز استقلال که هنوز درگیر جدایی ساپینتو و حضور احتمالی جواد نکونام است، سه تیم دیگر مدعی در صدر جدول که فصل گذشته عناوین اول، دوم و چهارم لیگ را به‌دست آوردند، دست به نیمکت‌های خودشان نزدند و این نشان می‌دهد آن‌ها از عملکرد سرمربیان خود راضی بودند؛ به همین خاطر فصل آینده را هم با مربیان فصل گذشته ادامه خواهند داد.
مربیان تکراری
اما بدون شک مهم‌ترین نکته‌ای که این روزها در حوزه نقل‌وانتقال‌های لیگ برتر موردتوجه قرار گرفته، چرخه تکراری مربیان لیگ برتری است که از تیمی به تیم دیگر منتقل می‌شوند.
در این میان فقط رنگ لباس آن‌ها عوض می‌شود و این موضوع نشان می‌دهد که مدیران فوتبالی ایران آن‌چنان ریسک‌پذیر نیستند؛ به همین خاطر تیم‌های خودشان را به دست سرمربیانی می‌سپارند که تجربه حضور در فصل‌های اخیر لیگ برتر را دارند.
تا همین امروز سید مهدی رحمتی، سرمربی فصل گذشته آلومینیوم اراک، به نساجی مازندران پیوسته و از طرف دیگر مجتبی حسینی، سرمربی فصل گذشته پیکان، راهی اراک شده است تا به‌عنوان جانشین رحمتی هدایت آلومینیوم را برعهده بگیرد.
جالب اینجاست که پیکانی‌ها برای انتخاب سرمربی فصل بعد خودشان، گزینه‌هایی مثل مهدی تارتار، محمد ربیعی و ساکت الهامی را در نظر دارند که همه آن‌ها در فصل گذشته در لیگ برتر حضور داشتند.
محمود فکری هم بعد از یک سال دوری دوباره به لیگ برتر برگشته و روی نیمکت هوادار خواهد نشست؛ به همین خاطر جانشینی سرمربیان تکراری یکی از موضوع‌هایی است که می‌تواند مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
انتخاب جدید کم‌هزینه نیست
در فصل گذشته خوزه مورایس و پاکو خمز به‌عنوان سرمربیان جدید حاضر در فوتبال ایران عملکرد رضایت‌بخشی را به نمایش گذاشتند تا مشخص شود افکار جدید و غیرتکراری در حوزه سرمربیگری می‌تواند دستاوردهای مثبتی برای فوتبال باشگاهی ما به‌همراه داشته باشد؛ تا اینکه یک‌سری از مربیان آماده‌به‌کار در بین باشگاه‌ها جابه‌جا شوند.
جالب اینجاست که هر سرمربی بازیکنان محبوب و موردنیاز خودش را هم از تیم قبلی به تیم جدید می‌برد.
در حال حاضر شاید ذوب‌آهن نزدیک‌ترین تیم برای تکرار این تجربه باشد و اگر مدیران تصمیم‌گیرنده در این باشگاه دل را به دریا بزنند و قاسم حدادی‌فر را به‌عنوان سرمربی تیمشان انتخاب کنند، شاید این چرخه تکراری فوتبال ایران روی نیمکت‌ها کمی تغییر پیدا کند؛ البته این جوان‌گرایی و اعتماد به مربیان جدید شاید کم‌هزینه نباشد؛ اما بدون شک خون جدیدی در رگ‌های فوتبال باشگاهی ما تزریق خواهد کرد.
