«قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟» جزو نمونه‌های سرک‌کشیدن به دنیای مضامینی است که در ادبیات ایران کمتر به آن پرداخته شده است. کتاب همان‌طور که از عنوان تاحدودی عجیب و البته متفاوتش پیداست روایت‌های مختلفی را از مقوله «مهاجرت» به تصویر می‌کشد و می‌توان آن را در زمره آثار ادبیات مهاجرت طبقه‌بندی کرد. چهارده داستان «قم رو بیش‌تر دوست داری یا نیویورک؟» ویژگی‌های مشترک زیادی دارند. از مهم‌ترین امتیازات داستان‌های کتاب وحدت موضوعی آن‌هاست. داستان‌ها تم، درون‌مایه و موضوع شبیه به همی دارند و به همین جهت علی‌رغم عدم پیوستگی روایی میان آن‌ها، نوعی یکدستی و هم‌بافتی مطلوب میان مجموعه این داستان‌ها به چشم می‌خورد.

داستان نویسان کرونا را چگونه روایت خواهند کرد؟ چه رمان‌ها و داستان‌های کوتاهی از دل شرایط سخت و قرنطینه‌ای ویروس کرونا بیرون خواهد آمد؟ برای رسیدن به جواب این سؤال‌ها باید چند سالی صبر کرد تا روایت‌های هولناک زندگی برزخی آدم‌ها در محاصره این بیماری ناشناخته روایت شود. اما در نگاهی کوتاه‌مدت این پرسش مطرح است که این بیماری چه تأثیری بر وضعیت جامعه ادبی گذاشت؟ چرخه نشر کتاب دچار چه مشکلاتی شد و تکلیف جشنواره‌ها، نشست‌ها و کلاس‌های روایت و داستان‌نویسی چه شد؟