آنچه می‌خوانید سه برش از کتاب «تاریخ اشک‌ها» است که چند سالی است مشغول گردآوری و نوشتنش هستم، اثری که از آغاز، دوست عزیز زنده‌یادم محمود نیکبخت در جریان نوشتنش بود و گاهی بخش‌هایی از این را برایش می‌خواندم و اتفاقا دو هفته پیش که آخرین بار (با تلفن) با او حرف زدم سراغش را گرفت و گفت حیف است که همین طور بماند و سرانجام پیدا نکند.در این یک سال و نیم گذشته ما فقط با تلفن در تماس بودیم. همه احتیاط‌های لازم را انجام می‌دادیم غافل از آنکه مرگ همیشه از دری وارد می‌شود که اصلا فکرش را نکرده‌ای. ترفندهای زیادی در آستین دارد. فقط کاش محمود بود و این‌ها را می‌خواند. یعنی این خواسته زیادی است؟

«امر روزمره در جامعه پساانقلابی» عنوان کتابی نوشته عباس کاظمی است. عباس کاظمی، جامعه شناس و استاد پیشین دانشگاه تهران است. این کتاب از این جهت حائز اهمیت و اثری قابل تأمل است که با ادبیات علوم اجتماعی کلیشه‌ای در ایران فاصله گرفته و به مطالعه واقعیت عینی جامعه پرداخته است. علی میرسپاسی، استاد مطالعات اسلامی و خاورمیانه دانشگاه نیویورک درباره این کتاب می‌نویسد: «این کتاب با ظرافت و هوشمندی، ابعادی بسیار مهم و پیچیده از زندگی روزمره ایرانیان را در چند دهه اخیر بررسی کرده است.»